Adıyaman'da çarşımız iki bölümden oluşur, heykele giderken bir de dönerken. Şimdi size zamanında önünden geçerken başımızı öne eğdiğimiz, daha hızlı yürüdüğümüz, hatta özenli bir giysi giydiysek yolun karsı tarafına geçmek zorunda hissettiğimiz bir dakikalık kısmını anlatacağım..
Havuzlu kahve.
Sadece kalabalık şekilde erkeklerin tabure üstünde oturduğu çay içip etrafı izlediği bir mekân. Yıkılan belediye binamızın tam karşısı.
Erkekler arasında "Havuz Başı" olarak geçen yerdi. Nereden mi aklıma geldi? Kim derdi ki; yıllar sonra bir belediye başkanı gelecek oraya bir kadın dinlenme evi açacak ve artık Adıyaman'da "Kadının Adı Var" diyecek. 
Hey gidi yıllar..
Artık Adıyaman'da kaldırımlarda rahat yürüyeceğiz. Evet, bebeğimizi bile besleyebileceğiz hatta. Adıyamanlı bir annenin evladı bizleri düşünmüş yıllar sonra... Halden anlamış kadına, anneye değer vermiş. Zamanla Adıyaman çarşısı daha da renklenecek umudumuz var.
Özgüvenli, neşeli, kültürlü bir neslin meydanı olacak, umuyorum.
Teşekkürler Tutdere...